Kamilla Piskozub (1914 - 2004)


Aktualizacja: 17.02.2020 17:52


Ur. 23.06.1914 w Szczercu, zm. 16.06.2004 w Krakowie. Jej mama Jadwiga Helena Maria z.d. Krygowska, ur.  18.08.1890 w Szczercu (Szczerzec) pod Lwowem, zm. 1966. Jej ojciec Zygmunt Piskozub (prawnik), ur. w Kołomyi, zginął w czasie okupacji niemieckiej, stracony w obozie w Płaszowie koło Krakowa. Miała starszego brata Jerzego, ur. 1912 w Szczercu, bliźniaka - Zbigniewa oraz trzy młodsze siostry Jadwigę, Krystynę i Zofię.

Skończyła 4 lata szkoły podstawowej, następnie gimnazjum w Kościerzynie. Była to 6-letnia szkoła pod nadzorem katolickim sióstr Urszulanek. Po maturze uczyła się w Szkole Przemysłu Artystycznego i Sztuk Zdobniczych w Krakowie, przy Al. Mickiewicza, koło byłego Seminarium Duchownego. Tu mieszkała u wujostwa - u siostry ojca (5 lat). W roku 1938 uzyskała dyplom w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie, na Wydziale tekstylnym artysty plastyka - konserwatora tkanin zabytkowych.

Po ukończeniu nauki wróciła do domu do Tucholi na rok, do wybuchu wojny. W dniu 1.IX.1939 rodzice wysłali 4 córki do Warszawy - Milanówka, a sami zostali w Tucholi z synem Jerzym, gdyż ojciec musiał zlikwidować kancelarię i zabezpieczyć akta sądowe. Z Milanówka dostała się wraz z siostrami do Rzeszowa do matki, gdzie pozostały do końca wojny.

Wróciła do Krakowa do wujostwa, szukała pracy. Przez 3 lata pracowała przy przepisywaniu nut dla Filharmonii Krakowskiej, na poszczególne instrumenty w orkiestrze. Potem 2,5 roku pracowała w pracowni gobelinu prof. Tadeusza Gałkowskiego przy Spółdzielni Włókienniczej "Wanda" w Krakowie (1.06.1947 do 30.12.1949). We wrześniu 1950 roku podjęła pracę w Pracowni Konserwacji Tkanin Zabytkowych Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu (1.09.1950 do 30.12.1976, czyli do przejścia na emeryturę). W roku 1955 zamieszkała w mieszkaniu służbowym na Wawelu.

W latach 1967-1976 zajmowała stanowisko kierownika pracowni na Wawelu. W roku 1962 otrzymała 3 miesięczne stypendium Państwa Włoskiego w celu poszerzenia wiedzy w dziedzinie konserwacji w pracowniach włoskich. W następnych latach studiowała metody konserwatorskie w pracowniach Belgii, Czechosłowacji, Holandii, NRD, Szwajcarii. Od 1962 do 1970 r. była stałym doradcą pracowni konserwacji tkanin w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Udzielała konsultacji polskim pracowniom w Warszawie, Łodzi i Łańcucie.
W pracowni na Wawelu, z braku kierunku konserwacji tkanin na studiach w ASP, kształciła młodych konserwatorów po studiach plastycznych średnich i wyższych z Polski i innych krajów (m.in. z Austrii, NRD, Rumunii, Bulgarii, ZSRR).
Była też zaproszona przez Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie celem przeprowadzenia przeglądu konserwatorskiego tkanin znajdujących się w tamtejszych zbiorach i udzielenia wytycznych postępowania konserwatorskiego.

Wykonywała wszelkie prace konserwatorskie z zakresu tkanin zabytkowych, np. konserwacje arrasów wawelskich, namiotów wschodnich, tkanin jedwabnych, kilimów, konserwacje tkanin powierzonych jej przez muzea, różne instytucje czy osoby prywatne, nawet cenne okładki zabytkowych książek dla Biblioteki Jagiellońskiej, m.in. okładki modlitewnika Anny Jagiellonki z roku 1582.

Po przejściu na emeryturę, najpierw nadzorowała konserwację tapiserii katedralnych (1980-1995), a później pracowała w trzyosobowym zespole w pracowni katedralnej Kapituły Krakowskiej jako konserwator gobelinów i tkanin na Wawelu aż do końca życia.
W roku 2000 przygotowywała wspólnie z Magdaleną Naruszewicz i Stanisławą Nogieć, kilkanaście tkanin na wystawę milenijną "Wawel 1000-2000".

Jeśli chodzi o działalność społeczną, w latach 1963-1966 była przewodniczącą Rady Zakładowej Związku Pracowników Kultury, a w latach 1966-1969 - zastępcą przewodniczącego Rady.

Ukazały się także trzy jej artykuły z dziedziny konserwacji tkanin:

  1. "Konserwacja gobelinów, kilimów i kobierców",
    Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków, Seria B, tom IX, r. 1964;
  2. "Problemy konserwatorskie arrasów wawelskich", Ochrona Zabytków, r. 15, nr 3-4 ;
  3. "Konserwacja arrasów i gobelinów krakowskich", Muzealnictwo nr 19, r. 1970.
Odznaczenia:
  1. Srebrny Krzyż Zasługi (28.04.1969),
  2. Złota Odznaka "Za Opiekę nad Zabytkami" (23.07.1973),
  3. Złoty Krzyż Zasługi (11.06.1975 r.)

Wspomnienia
Obszerne informacje o jej rodzinie dostępne są na stronie:  Strona Linii Krygowskich z Harty